Ana içeriğe atla

Joker filmi incelemesi

Evet bir Batman serisi severi olarak Joker'e karşı sağlam bir Wayne'ciydim. Belki de Jokerin sadece hırslı ve anti kahraman bir karakter olmasıydı ona karşı olmam. Bu filme kadar hiç tanışmamıştım onun psikolojik yanıyla.

Batman serisi ile tanışmam Christopher Nolan'ın üçlemesi Batman Begins (Batman Başlıyor) ile 2005 yılında başlamıştı. Bana göre üçlemenin her birini çok sevsem de sanırım Bruce Wayne karakterine aynı zamanda muhteşem oyunculuğuyla onun insani yönünü  yansıtan Christian Bale hayranlığım bu filmle başlamıştı. 💥

Afiş-Kaynak: beyazperde.com

Afiş-Kaynak: imdb.com
2008: Batman- The Dark Knight (Kara Şövalye) -Heath Ledger... Joker'in saf kötü hali ile tanışmamıza Heath Ledger'ın muhteşem oyunculuğu ve karizması damgasını vuracaktı ancak Heath Ledger'ın 2008 yılında aramızdan erken ayrılışı üzmüştü ve Joker'in eski versiyonları dahil hatta ilk Batman yapımında (1989) Joker'i canlandıran efsane Jack Nicholson dahi Heath Ledger ile kıyaslanmaya başlayacaktı. Öyle ki Ledger'in Oscar kazanmasına neden olacak muhteşem serinin anlamlısıdır bana göre.
Resim-Kaynak: www.hollywoodreporter.com


2012: Batman- The Dark Knight Rises (Kara Şövalye Yükseliyor) -Batman'e karşı diğer anti kahraman Bane karakterini Tom Hardy unutulmaz oyunculuğuyla canlandıracak ve seri hafızalarda yer edecek replikleriyle son bulacaktı. (‘You think darkness is your ally? You merely adopted the dark. I was born in it, molded by it.')


Gelelim Joker'e. Spoilerlara girerek yazılmış bir görüş yazısı olmayacak ama iki gün arayla iki kez izlediğim bu filme, başrole, yine bir filmin kazandırdığı müziklere ithafen bir minik bahsedişi hakettiğini düşünüyorum.


Gerilimden ziyade benim odaklandığım tüm Batman serisinde sevemediğim Joker karakterinin neden böyle olduğunu anlamaya sevk edecek hatta onu sempatikleştirmeye neden olacak üzücü psikolojik durumu. Özellikle toplum olarak kötü karakterler üzerinde etkilerimizi ve içimizdeki negatifle yer yer mücadele etmemizi görmezden geldiğimiz o dürtünün nelere yol açabileceğine film güzel bir perspektif oluşturmuş.

 Klasiktir filmlerde gerçeklikle eşdeğer 'yokluk' insanı kötüye sevk etmek için iyi bir malzemedir, geçmişte istismar, dağılmış aile, yalnız geçirilmiş bir çocukluk, karanlık bir çevre, tutunulmaya çalışılan yaşam mücadalesinde diğerleri tarafından yok sayılma, zengin-fakir çatışması sonucunda gelen psikolojik sorunlar, kötülüğe sevk, toplum tarafından bunun destek bulması ve kötülüğün meşrulaşması… Hepsi ciddi sorunlar olmakla birlikte film aslında tüm bu sorunların kaynağıyla kötüyü doğuran bir çevreyi ve iyi sandığımız bazı unsur ve insanların hayal kırıklığına sebep olabileceğini anlatıyor.

 Filmin başrolü, Joker'i olduğu gibi ne bir eksik ne bir abartı ile  yansıtan Joaquin Phoenix. "Gladyator "ve en son "Her" filminde izlediğim daha ziyade mimikleriyle ve sesiyle başarılı olan bu adamın Joker ile birlikte kahkahası, bakışları, dansı, deliliğin sınırında normal tavırları, yazdığı "Umarım ölümüm hayatımdan mantıklı olur." gibi tek cümlelik vurucu bir sözle dahi Joker karakterinin ruhunu çok iyi yansıtmış.

Konuya değinmeden bir kaç müziğe de değinerek filmin albümünü spotify üzerinden dinlemenizi tavsiye edeceğim. Özellikle Frank Sinatra- That's Life'ı çok severdim, film de yüzümde gülümsemeye neden olan bu şarkıyı Joker'in sahneleriyle dinlediğinizde çok daha fazlasını anlattığını fark ediyorsunuz.
Şuraya müziklerden bir kaç tanesini bırakıyorum.  Umarım seversiniz.💜


  • Frank Sinatra-That's Life
  • Rock and Roll Part 2-The Glitter Band
  • White Room-Cream
  • Laughing- The Guess Who
  • Smile-Jimmy Durante
    •
  • Bathroom Dance-Hildur Guonadottir
Not: Müzik tavsiyelerimi yukardaki müzik kutuma ekliyorum bu müzikleri de ekleyeceğim. Sonuçta müzikle yazmayı sevdiğimden müzikle okumanızı tercih ederim. 😃

İyi seyirler...
Etiketler:

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

İyi ki doğdum / Versiyon 32 - Londra 🎊

32 sene. Dile kolay ve her sene için biriktirdiğim şükür sebeplerim var. Bu yıl yeni yaşın arefesinde yine özlediğim abimle kavuşmayı İsviçre’de başlatıp, Eylül’ü kapatırken akrabalarla düğün buluşması Almanya ve yeni yaşın ilk gününe planlanan Londra seyahati. Kendime verebileceğim en güzel hediye hep deneyimler oldu hayatım boyunca. Durmayı sevemedim, hareket hiç eksilmesin diledim sağlık oldukça 🙏 İyi bir insan olma gayemi farklı deneyimlerle buluşturuyorum. Geçen yıl doğum günümü Paris’te geçirirken aşk dilemiştim, elbet artık birinin varlığı ama ötesinde gördüğüm her şey de aşk, tıpkı Paris’te hissettiğim özel anlar gibi. Bu dileğim 2024’te yerini buldu diye hissediyorum. 😊 Şimdi Londra dileğimi düşününce; hayatımın; mental, ilişkisel, kariyer ve vizyonu en güçlü ve farkındalıklı yolculuğunu diliyorum.  Londra'ya gelecek olursak nefisti. Huzurlu bir Ekim ayı kattı bana. Bolca tavsiyeler çıktı hem gastronomik hem turistik. Bunları ayrı bir yazımda sizlerle paylaşacağım, ...
Yorum Gönder
Devamı

Hâlâ Öğreniyorum🌿

Herkesin öğrenme motivasyonu elbette farklıdır.  Kimi için bu motivasyon içsel bir keşif süreci, kimi için dışsal beklentiler ya da sosyal bağlardır. Bazıları yalnızca merak ettiği için öğrenir, bazıları bir amaç uğruna... Benim içinse bu tek bir kategoriyle sınırlanamayacak kadar çok katmanlı. Ama galiba en baskın olanı “anlam arayışı” - içten gelen, derin bir keşfetme isteği. Bazen annemin göbek bağımı üniversiteye gömdüğünden şüphe ederim. :) Yeni şeyler öğrenmeye, yeni şeyler denemeye olan merakım; yaş aldıkça azalmadı, aksine arttı. Yaşla birebir paralel ilerlemeyen bu yolculukta eminim benden çok daha meraklı, iştahlı olanlarınız da var. Derinleşmeyi savunup, tek bir uzmanlık alanında ilerlemenin doğru olduğunu düşünenler de. Ben “herkesin doğrusu kendine” diyenlerdenim. Size bir reçete veremem; "doğru malzemeler şunlardır" diyemem, çünkü bana göre herkes biricik ve herkesin formülü de kendine özgü. Ama biliyorum ki, mesleğim gereği tanıdığım ve tanıştığım pek çok ge...
Yorum Gönder
Devamı

La Finestra Di Fronte(Karşı Pencere)

Türk-İtalyan senarist yönetmen olan Ferzan Özpetek’in 2003 yapımı bir filmi  Türk-İtalyan senarist yönetmen olan Ferzan Özpetek’in 2003 yapımı bir filmi La Finestra Di Fronte yani Türkçe adıyla Karşı Pencere. Benimde zaman zaman müzik çalarımda Gocce Di Memoria'nın çalmasıyla  aklıma gelir. Sezen Aksu’nun büyüleyici sesiyle başlayan film kapanışında ise Georgia’nın seslendirdiği çok başarılı bir şarkı Gocce Di Memoria’yı kazandırmıştı hayatlarımıza. En azından benim hayatıma.Tango sahnesinde Historia de un amor ise başka bir şaheserdi notaların dile gelmesinin hikayesiyle... Bu film, karşı pencereden aşka bakmayı anlatır. Giovanna karakteri ve yasak aşkı. Karşı çıkarız kabul etmeyiz. Ama aşktır ya da ilgisizliğin ilgi arayışıdır. Başrol oyuncusuna kızarız yaptığının yanlış olduğunu düşünerek. Filmi izledikçe de sanki biraz daha anlamaya başlarız onu. İlgi duyduğu komşusu ileyken bu kez de kendisine, evine, çocuklarına karşı pencereden bakması artık hikayeyi ba...
Yorum Gönder
Devamı