Bazı arkadaşlıklar bir sıra önünüzde bağıra bağıra konuşan birisine kulak misafiri olmakla başlayabilir. 4 yıl önce yolculuğunuz amfi denen yerde başlarken gözünüzde büyütürsünüz ve ‘ya biz lisede iç içe küçücük dünyamızdaydık şimdi burada dünya nasıl olacak ki?’ Bazı arkadaşlıklar da ürkek bir sesle ‘nereden geliyorsun, nerelisin?’ sonra saatlerce sürecek bir sohbetle ilk güne merhaba dermiş. Bazı arkadaşlıkların nasıl başlandığı hatırlanmazmış bile. Sanki onlar hep varmış gibi. Bazı arkadaşlıklar her gün gideceğiniz yolda size eşlik edecek insanların varlığıyla başlarmış. Bazı arkadaşlıklar bir topluluğa girerek, bazıları ‘Pardon aynı sınıftayız da bir şey sormak istedim’ diyerek. Nicesinin hepsinin bir hikâyesi var hayatımda. Bu yazı elbette hepsine ithafen. Ama bazıları biraz daha farklıydı biraz daha onları içererek… Biz çok kişiydik kocaman bir sınıf. Yinede 4 kişilik sıralarda daha fazlasını yaşabilirsiniz. Arkadaşlıklarınız dostluk hatta bir adım ötey
İstanbul Üniversitesi yüksek lisans yolculuğunu bitirmiş, iş hayatında İK'cı, hayatının yarısı yolculuk olan, yazmayı, seyahat etmeyi, müziği, yemeği seven bir de etrafındaki güzel insanlarla huzurlu bir hayatı yeğleyen, zamane olamayacak kadar geçmiş yaşıyla ancak hâlâ seksek oynayacak kadar çocuk ruhuyla, hayatın ona getireceği güzelliklerin geleceğine inanıp çabalayan,hepsinden öte kısacası iyi bir insan olmaya çabalayan evrendeki milyonlarca noktadan biri.