Yazıyı okumanızı istediğim şarkıyı üstteki müzik kutumdan bağımsız aşağıya ekliyorum: "Slow down t ake your time. It will be all right... You do the best you can. As it have to be great " Büyük bir deprem haberi, bitmeyen Covid haberleri, "Bize gelmez" dediğimiz o sürecin en yakınıma, nefesime, ruhuma gelmesi… Derinliği olan bir mevsim Sonbahar. Ekim'in başında yeni yaş ile açılışı sağlam yapardım her yıl.. Yeni kararlar, yeni adımlar atardım. Çok sevdiğim bir sinema filmine bilet almak gibi bir histi onla gelen yenilenişler, denk gelişler, büyürken bir yandan devam eden keşifler... Yazmaya ara vermezdim elbette hatta hayatıma giren yeni karakterlerle, hikayemin önemli yan karakterlerini çeşitlendirirdim her sonbahar. İzmir depremi, tarihler 30 Ekim'i gösterirken… Güzel Ekim'im beni en az üzen ayım; finalinde kışa doğru bir haber veriyordu. "Yaşam ölüme çok yakın, aldığın nefesin farkında mısın?" Farkındalık aylarında önemli olaylar gelişir
İstanbul Üniversitesi yüksek lisans yolculuğunu bitirmiş, iş hayatında İK'cı, hayatının yarısı yolculuk olan, yazmayı, seyahat etmeyi, müziği, yemeği seven bir de etrafındaki güzel insanlarla huzurlu bir hayatı yeğleyen, zamane olamayacak kadar geçmiş yaşıyla ancak hâlâ seksek oynayacak kadar çocuk ruhuyla, hayatın ona getireceği güzelliklerin geleceğine inanıp çabalayan,hepsinden öte kısacası iyi bir insan olmaya çabalayan evrendeki milyonlarca noktadan biri.