Yazı başlığı bir anda böyle aktı. Oysa hepimiz bize iyi gelen şeylerin arasında 'deprem' etkisiyle uyandık Şubat'a. Öncelikle güzel ülkemin sıcacık insanlarının yaraları sarılır umarım bir an önce. Fakat bu yazımda başka şeylerden bahsedeceğim zaten zihinler karışık, yorgunluk, acı bir kaç haftadır peşimizde. Hemen bu yazıma bir şarkı eklemeliydim tabi ki aklıma ilk gelen şarkıyı bırakıyorum. ( Güler Özince-Umut ) Bununla okuyabilirsiniz. Uzun zamandır türkçe bir şarkı armağan etmemiştim yazılarıma. Bu şarkının her kısmı güzel fakat bazı kısımları içeriği metaforik olarak yansıtıyor. 'Belki bugün kara ne yapalım olsun açarız bahara Belki bugün soğuk üşüyorsun olsun ısınırız yaza...' 'Elinde durmasın o dilekler gökyüzüne ait kalsın Umutsuz yaşanmıyor işte, napıcaksın?..' Benim için 2022 bir konu özelinde biraz sancılı geçerken kendimde bana neyin iyi geldiğini keşfetme sürecimi tazeledi. Tam da hepimiz için bu süreçlerde biraz sancılar biraz sanrılar varken b
İstanbul Üniversitesi yüksek lisans yolculuğunu bitirmiş, iş hayatında İK'cı, hayatının yarısı yolculuk olan, yazmayı, seyahat etmeyi, müziği, yemeği seven bir de etrafındaki güzel insanlarla huzurlu bir hayatı yeğleyen, zamane olamayacak kadar geçmiş yaşıyla ancak hâlâ seksek oynayacak kadar çocuk ruhuyla, hayatın ona getireceği güzelliklerin geleceğine inanıp çabalayan,hepsinden öte kısacası iyi bir insan olmaya çabalayan evrendeki milyonlarca noktadan biri.