Özde bekleyen sözde hikayelerin yolculuğu

9 Şubatta, hala en sevdiğim Türk dizilerinde ilk sırada yer alan Leyla ile Mecnun için yazdığım, http://birvarmisbiryokmusum.blogspot.com.tr/2017/02/leyla-ile-mecnun-ansna-yolculuk.html " yazıda bahsettim güzel Kireçburnu'ndan ama üzerinden epey zaman geçti. Tıpkı 2014'te Çengelköy'e hitaben yazdığım yazı gibi huzur listemde yer alan Kireçburnu'da kendisine ait küçük bir yazıyı çoktan haketmişti... Huzur listem de pek çok semt olsa da ilklerinden; Küçükyalı, Çengelköy, Kireçburnu. Biri doğduğum büyüdüğüm Küçükyalı, biri bir bağım olmasa da havasını solumaktan keyif aldığım Çengelköy diğeri de sanki bir bağım varmışcasına kendime yakın hissettiğim Kireçburnu... Not: Küçükyalı'dan da başka bir yazıda bahsederim.:) Tabi Leyla ile Mecnun'dan sonra bu semt bende daha da bir anlamlanmış olabilir. Öyle ki baştan sona izlediğim nadir dizilerden birini orada attığım her adımda hala hissedebiliyorum. O zaman yazıyı okurken bir değişiklik olsun, Ali Atay'

Başlarken başlığım bencilce görünse de, aslında anlatmak istediğim başlığın devamı, belki de teşekkür içerecek bu yazı ve üzerine inşa edeceğim bazı şeyler var izniniz olursa. Bugün doğum günüm. Hayatıma gelen 25.yıl, hayatımdan giden 25 yılın ilk günü. Hep daha fazlasını yapabilir, daha iyisini olabilirdim, tüm kapasitemi kullandım diyemem, bir sürü farklı hikayede kesişip bir hikayenin kahramanı olmaya çalıştım. Eksik kalanlarımı tamamlayabilirdim, herkes gibi, olması gereken, beklenen bir sürü hikayeyi yaşayamamış olmam bu başlığı yazmama engel değildi peki neden mi? İyi ki doğdum, çünkü iyi ki sizi tanıdım, belki büyüdük belki hayatımın bir dönemine şahitlik ettiniz. Bazınız beni tanıdı, bazınız anladı, bazınız geldi ve geçti hayatımdan. Bazınız hep yanımda kalırken, bazınız istemeden uzağıma düştü. Bazınız hikayesine ortak etti, bazınız ise misafir... Hepinizden çok şey öğrendim bu yüzdendir hepinize ayrı ayrı teşekkür etmem gerekiyordu, Aslı'mı tamamlayan hepinize duydu